Het land lag in puin. De maatschappij was vernield en ontredderd. Het verleden had een onuitwisbare indruk achtergelaten. Eenzelfde status quo heerste onder de studenten, die leefden in een land dat na jaren van vernieling uit de as moest worden opgebouwd. Binnen deze beknelde samenleving bestond echter een paradox. Hoewel bij ieder het gevoel van saamhorigheid begon te groeien, stond de tijd voor een enkeling stil. Waar de oude garde, gevoed door loze kreten, hun achterhaalde tradities weer oppakte, was daar de nieuwe gedachte, gebaseerd op ervaringen en gevoed uit de door de oorlog veranderde tijdsgeest.

Er ontstond verdeeldheid tussen hen die verder wilde gaan met de oude gebruiken en de mannen die zich daar niet meer in konden vinden. Zij hadden niet langer oog voor de bestaande disputen. Met die visie ontstond tussen hen een ware vriendschap die de aanleiding gaf om op 17 mei 1945 een nieuw dispuut op te richten met de toepasselijke naam: ¨Wij Infiltreren Nieuwe Gedachten.

Wat sinds 1945 nog altijd onveranderd is gebleven, is het volgende: de onverbrekelijke vriendschappen die tussen de leden zijn ontstaan en het grenzeloze vertrouwen in elkaar. Het verlangen om het beste in de ander naar boven te halen en het doel om W.I.N.G. eeuwig voort te laten bestaan. De liefde voor de das en het hart voor het dispuut. Hetzelfde willen en hetzelfde niet willen.

Mocht u nu al denken ons te begrijpen. Pas op. Het moment dat u denkt een Wingo te kennen, zal hij altijd onverwachts uit de hoek komen.

W.I.N.G. zal eeuwig blijven leven. W.I.N.G. W.I.N.G. W.I.N.G.

Met gevleugelde groet,

M.F.E. Bosma
Praeses h.t.